Milat Gazetesi Muharriri Serdar Arseven, Bakan Tekin ve Bakan Göktaş’ın Kani Karaca Görme Engelliler Anadolu İmam Hatip Lisesi’ne gerçekleştirdiği ziyarete dair ayrıntıları kaleme aldı.
İşte Arseven’in bugünkü köşe yazısı:
Bizler işimiz gereği politikayı yakından takip etmek mecburiyetinde olan insanlarız.
Politika ruhu daraltan, karakteri aşındıran bir alan.
Her şey o günün kaidelerine nazaran şekillenir orada; daimi dostluklar ve aksilikler yoktur.
Dün dündür bugün de bugün.
Bu havaya ayak uyduramayan oralarda kalamaz.
Bizim üzere işi gereği politikayı takip etmeye mecbur olanlar da, bu iklimde nefes alamaz.
Bir kaçış sınırı lâzım, bir mağara.
Ben vakit zaman bir yerlere gidiyorum; “Aşağı Maldivler” ismini verdiğim köyümde, ruhumu dinlendiriyorum.
Bir de, elimden geldiğince iyi faaliyetleri desteklemeye çaba ediyorum.
Bir müddettir, Ankara’daki Kani Karaca Görme Engelliler Anadolu İmam Hatip Lisesi ve Ortaokulu’na dair yazılar kaleme aldığımı biliyorsunuz.
Önder Ankara İmam Hatipliler Derneği Genel Başkanı Mehmet Fatih Serenli Hocamız, bize bu okuldan bahsedene kadar haberimiz yoktu.
Olmayacak şey lakin yoktu işte.
Sonradan görüştüğüm birçok muhafazakâr kimlikli Ankara gazetecisinin de bu okuldan habersiz olduğunu gördüm.
Politika böylesine kör etmiş bizleri!
Körlük, gözün görmemesiyle alâkalı bir durum değil.
Kalbin görmemesiyle alâkalı bir durum!
Ben o okulda, kalp gözleriyle bizden bin kat fazlasını gören öğrenciler öğretmenler gördüm.
Gözler, pekalâ da palavra söylüyor.
Gözler hayır için istifade edilirse büyük nimetler, fakat birden fazla vakit şer yolunda kullanılıyor.
Ben, buradaki görmezlerin her anlatılanı nasıl da hafızalarına kazıdıklarını gördükçe, öze dönüşün önemini idrakim pekişti.
Öğretmenlerle, öğrencilerle konuştuğumda onların birçok zahmetinin olduğunu, seslerini duyurmakta zahmet çektiklerini fark ettim.
Bazıları, “Medyamız bizimle pek ilgilenmiyor amca!” dedi bana.
Burada hafızlar, sanatkarlar, sporcular var.
Edebiyatçılar, fizikçiler, matematikçiler var.
Gözlerinin eksikliğini azimleriyle ve kalpleriyle kapatarak, beden bakımından tam teşekküllü olanlara cins bindirenler var.
Hafta, engelliler haftası.
Orada hoş faaliyetler var.
Bir ziyaretimde, okul idarecileri, Müdürü Sezai Çelik ile Müdür Yardımcısı Aygül Mercan, bu çocukların çok daha güzellerini yapabileceğini fakat kimi “fiziki” yetersizliklerden ötürü kahır çektiklerini söyleyince…
Aklıma, “Sayın Bakan’ı programa davet edelim” düşüncesi geldi.
Sayın Yusuf Tekin Hocamızın Basın Müşaviri Yılmaz Güney meslektaşımla bu fikrimi paylaştım.
Sağolsun çabucak ilgileneceğini söyledi.
Yusuf Tekin Hocamızın en fazla itimat ettiği Akademisyenlerden İbrahim Sarıtaş Hocamızla da görüştüm.
O da bunun çok hoş bir ziyaret olacağını söyledi.
Milli Eğitim Bakanı Yusuf Tekin Hocamız da, sağ olsun programında bu ziyarete geniş yer ayırdı.
Okul İdaresi ayrıyeten, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı Mahinur Özdemir Göktaş’ı da davet etmiş.
Sayın Göktaş da, Sayın Ulusal Eğitim Bakanı ile birebir anda ziyaret edecekmiş bu güzelim çocukları.
Okul idarecilerine, görme engelliler alanıyla direkt ilgili iki Sayın Bakan’ın da burayı ziyaret etmelerinin, çocuklarımızın şovlarını izlemelerinin çok hoş olacağını söyledim.
Önceki gün, bu ziyaretler gerçekleşti.
Çocuklarımızın Kur’an-ı Kerim tilavetleri, ilahi okumaları, gören kalpleriyle en ağdalı metinlere bile hakim olduklarını göstermeleri bizi çok mesut etti.
Çok düzgün yetişmiş çocuklar.
Lise öğrencileri de o denli; delikanlılar, genç kızlar, hepsi tertemiz, billur kalpli.
Sayın Bakanlar ile sohbetleri sırasında, yapılması gerekenleri, tenkitlerini, taleplerini öylesine nezih üsluplarla lisana getirdiler ki…
Hepimiz hayran kaldık.
Sayın Bakanların, çocuklarımızla ve öğretmenlerimizle samimi sohbetleri yüreğimizi ferahlattı.
İnşaAllah çok daha hoş sonuçlara vesile olacak bu yürekten sohbetler.
Bizim bu tıp faaliyetlere gereksinimimiz var.
Görme engellileri, öteki fiziki engelliler bulunanları, hastaları, ölmüşlerimizi ziyaret ettiğimizde onlara değil, esasen kendimize düzgünlük yapmış oluyoruz.
Ne yazık ki, siyasetin bitmez tükenmez çekişmeleri, tartışmaları…
Günlük hayatın keşmekeşi…
Nefsi kavgalarımız…
Birçok sebep bizi bizden uzaklaştırıyor.
Kalbimizden uzaklaştırıyor.
Kibre kapılıyoruz.
Beklentiler, dilekler denizinde boğuluyoruz..
İnsan olduğumuzu unutuyoruz.
Teşekkür ediyorum; Kani Karaca Görme Engelliler Anadolu İmam Hatip’deki kalp gözleri açık çocuklarımıza ve onları yetiştirmek için gecelerini gündüzlerine katan hocalarımıza…
Bu manalı ziyaretleriyle çocuklara, öğretmenlere büyük mutluluklar yaşatan Sayın Bakanlara ve diğer misafirlere…
Hayır işlerine çok daha fazla vakit ayırmak istiyorum.
Umarım, nefsim beni tekrar sürükleyip götürmez!
