NASA, Voyager 2 de dahil olmak üzere tüm uzay sondalarıyla, Kaliforniya’daki Goldstone, Madrid yakınlarındaki Robledo ve Canberra yakınlarındaki Tidbinbilla olmak üzere dünya çapında üç noktada bulunan bir dizi radyo çanağından oluşan Derin Uzay Ağı (DSN) ile bağlantı kurmaktadır.
Voyager 2 sırf güney yarımküreden görülebildiği için, Avustralya’daki DSS-43 isimli anten, Dünya’da sondaya sinyal gönderip alabilen tek antendir.
Voyager 2’deki verici – şu anda Dünya’dan 20 milyar km’den daha uzakta – yaklaşık 23 Watt’lık bir güce sahiptir (tipik bir cep telefonunun yaklaşık sekiz katı). Radyo sinyali Dünya’ya ulaştığında, bu gücün milyar trilyonda birinin yaklaşık onda birine sahip olacaktır.
Bu son derece zayıf sinyali tespit etmek için DSS-43 ve Voyager 2’deki verici son derece taraflıdır ve yavaş bir bit suratında iletilen dar bantlı, yüksek frekanslı sinyaller kullanır.
Karmaşık sinyal sürece teknikleri, parazit eksikliği ve radyo sinyallerinin uzayda neredeyse manisiz seyahat etmesi, DSS-43 için uzak uzaklıkların mani teşkil etmediği manasına geliyor.
