ABD yatırım bankası Jefferies’te, yönetim kurulu, CEO Rich Handler’ın Ağustos ayında Yunanistan’ı ziyaret ettiği her seferinde bir krizin patlak vermesinden korkuyordu. Handler, 2007’de Wall Street’in bir sonraki yılın mali krizinin habercisi olan kaldıraçları erittiği sırada ve 2011’de Euro Bölgesi borç krizinin erken etaplarında orada bir yatta saklanıyordu.
On yıl sonra, Turks ve Caicos Adaları’nda tatildeyken, pay senedi alım satımından sorumlu liderinden, Jefferies’in o vakitler pek bilinmeyen bir aile ofisi olan Archegos’a olan yatırımı hakkında kaygılı bir telefon aldı.
“‘Baharatlı bir margarita alacağım ve yaklaşık 15 dakika içinde geri döneceğim’ dedim,” diyor Handler Financial Times’a. “‘Geri döndüğümde bana yalnızca bir sayı verin ve kaybettiğimiz para ölçüsünü söyleyin. Geri döndüğümde her şeyi halletmek istiyorum.'”
OLAYLARI GENİŞ BİR BAKIŞ AÇISIYLA ÖLÇME
Jefferies, Archegos’un çöküşünden 40 milyon dolarlık mütevazı bir kayıpla kurtulurken, öteki bankalar milyarlarca dolarlık bir borçla karşı karşıya kaldı.
“Bazen tatildeyken, bir netlik oluyor… zira duruma çok yakın olmuyorsunuz,” diyor Handler. “Ekibimiz, sorunu gerçek bir formda belirleyerek ve süratle gündeme getirerek tüm güç işi yaptı. Siz yalnızca büyük resme bakıp karar verebilirsiniz.”
Birçok genel müdür ve kıdemli müdür, yıllık müsaadeleri sırasında ofisle bağlarını ne kadar koparacakları konusunda bu yaz misal bir karar vermek zorunda kalacak. Kimi danışmanlar, sırf tam bir kopuş ve gruba devretmenin dinlendirici bir molaya yol açabileceğini savunurken, öbürleri ise bir ölçü iş bağlantısının ve iştirakinin kaçınılmaz olduğuna inanıyor.
Uygun bir dinlenmenin yararları açıktır — çok sayıda çalışma, güzel dinlenmiş bir zihin ve bedeni daha fazla yaratıcılık, daha yüksek üretkenlik ve genel olarak daha güzel bir ruh hali ile ilişkilendirir. Sıkı çalışmanın psikofizyolojik maliyetleri vardır — gerilim, yorgunluk, huysuzluk — bunlar kâfi dinlenmeyle düzeltilmezse performansı etkilemeye başlayabilir.
Ancak uzaktan çalışmanın artık çok sayıda profesyonel için norm haline gelmesi ve irtibatın neredeyse sabit düzeylerde olması nedeniyle, iş dünyasındaki birçok kıdemli kişi için büsbütün kapanmak gerçekçi değil.
UZAKTAN TAKİPTE DİKKAT VE TİTİZLİK
The Crazy Busy Cure kitabının muharriri Zena Everett, üst seviye bir yöneticinin iki hafta boyunca büsbütün şebekeden uzak kalabileceğini düşünmenin “safça” olduğunu savunuyor .
“Açıkçası, insanların daima telefonlarını denetim etmesi güzel değil. Lakin süratli bir WhatsApp iletisi göndermek, günün geri kalanında kapanmalarına yardımcı olacaksa, tamam, yapın” diyor.
Yönetici koçu ve muharrir Andy Brown’ın farklı bir görüşü var: Süratli bir e-posta denetimi zararsız görünebilir, lakin ayakkabınızda kum üzere davranır, diyor. “Çok fazla değil, fakat yeniden de can sıkıcı.”
Sosyal normlar tartışmada büyük bir etken. Seyahat firması Expedia’nın “tatil yoksunluğu” üzerine yaptığı yeni araştırmaya nazaran, Fransa ve Hong Kong’daki çalışanlar her yaz neredeyse bir ay müsaade almayı pek önemsemezken, Amerikalıların yarısından fazlası her yıl kendilerine ayrılan standart 12 günü bile kullanmakta zorlanıyor.
Brown, şirketlere mahsus kültürlerin bu daha geniş normları daha da karmaşıklaştırabileceğini belirtiyor.
Ancak birçok şey bireye bağlıdır. En çok zorlananlar, “sorumluluk bana ait” diyen işverenlerdir; onlar için tatil neredeyse bir “görev ihmali” üzere hissedilebilir, diye ekliyor.
Küçük işletmelerin önderleri buna bilhassa yatkın olabilir. Londra merkezli küçük bir yaratıcı ajans olan Wizzard’ın başkanı James Howard-Vyse şöyle diyor: “Bir teşebbüsçü olarak, her şeyin yolunda gitmesini sağlamanın benim misyonum olduğunu düşünüyorum, bu da tatiller de dahil olmak üzere, çoklukla yığının en altına düştüğünüz manasına geliyor.”
Uzmanlar, çok empatinin – yahut suçluluk hissinin – bir öbür mahzur olabileceğini belirtiyor.
Yönetici koçu ve From Tension to Transformation kitabının müellifi Janet Harvey, grup davetlerine katılmak yahut yıllık müsaade sırasında küçük misyonları üstlenmek üzere davranışların ekseriyetle düzgün bir yerden geldiğini lakin bunun akla yatkın olmadığını söylüyor. Yöneticiler muhtaçlık duydukları dinlenmeden yoksun bırakılmakla kalmıyor, birebir vakitte denetim etme aksiyonu gruplarının güvenilmez ve mikro yönetilmiş hissetmesine neden olabiliyor.
“‘Ekibim bensiz çalışamaz’ diyen zihniyet ne kadar da saygısızca! Nitekim de rollerine yükselemeyecek insanları işe aldığınıza inanmamı mı istiyorsunuz?” diyor.
Alman fintech şirketi Riverty’nin baş ticari sorumlusu Jörg Schnelle, “her vakit ulaşılabilir” olma hissini sevdiğini ve oturum açmanın rahatlamasına yardımcı olduğunu itiraf ediyor.
“Telefonumu her vakit görmem gerekmiyor. Tayland’daki ormanda iki üç gün boyunca ilişkim olmadan kaldım ve hayatta kaldım… Fakat bence denetim etmek sizi gerilime sokmuyorsa, büsbütün sorun değil,” diye ekliyor.
Chartered Institute of Personnel and Development’ta insan kaynakları ve dönüşüm yöneticisi olan Amanda Arrowsmith, yöneticilerin hangi kararı verirse versin, düzgün bir ileriye dönük planlamanın gerekli olduğunu söylüyor.
“KENDİNİZ MÜSAADE ALARAK YETERLİ BİR ÖRNEK OLUN”
Takvimler ve iş akışları evvelce ayarlanmalı ve yöneticiler, meslektaşlarının ve takımlarının kendileriyle ne vakit ve ne vakit irtibata geçmemesi gerektiği konusunda net beklentiler sağlamalıdır.
CIPD’nin işverenlere yönelik tavsiyesi, “Kendiniz müsaade alarak düzgün bir örnek olun” ve “Çalışanların yıllık müsaade kullanmaları nedeniyle suçluluk hissetmelerine neden olmayın” halinde.
İK tahlilleri sağlayıcısı SD Worx’te baş insan kaynakları sorumlusu olan Bruce Fecheyr-Lippens, yöneticilerin tüm bildirimleri durdurmaları gerektiğini söylüyor. “Teams yahut Outlook yahut öteki bir şey olsun, kaldırın. Aksi takdirde, biliyorsunuz, bilgisayarınızı boş vakitlerinizde kullanıyorsanız, her vakit yalnızca bir tetikleyiciye gereksiniminiz olur ve bu da ölümcüldür.”
Diğer ipuçları ortasında e-postayla çabukla bildiri göndermemek (tek satırlık bir bildiri, çözmeye çalıştığı kadar “panik ve strese” de yol açabilir); yokluğunuzda kiminle irtibata geçeceğinize dair net talimatlar vererek ofis dışında olma durumunu aktifleştirmek; ve döndüğünüzde gelen kutunuzu düzenlemek için yarım gün ayırmak yer alıyor.
Halkla ilişkiler ajansı Porter Novelli’nin genel müdürü Jillian Janaczek, çalışırken ve müsaade günlerimde “kendime bakım konusunda beklentiler belirleme konusunda sahiden çok şuurlu ve kararlı” olduğunu söylüyor.
Dokuz üyeli işletme komitesi, “hepimizin nerede olduğunu, kimin dışarıda olduğunu ve kimin kapsadığını” açıklığa kavuşturmak için bir küme takvimi fiyat. Bu formda, bir kriz patlak verirse, kimin devreye girmesi gerektiği açık olur.
Yine de, yaklaşık bir yıl evvel işe başladığından beri aldığı birinci gerçek mola olan son tatili, şirket çapında bir istekli çalışma günü ve ailesini evvelden bilgilendirerek üstesinden geldiği kaçınılmaz bir sabah konferans görüşmesiyle noktalandı.
“Ailem çok çalıştığımı biliyor, lakin nerede olduğum ve ne yaptığım konusunda her vakit elimden gelenin en güzelini yapmaya çalıştığım için hiçbir şeyi kaçırdığımı hissetmiyorlar” diyor.
Wizzard’ın Howard-Vyse’ı Ağustos ayında yıllardır birinci kere iki haftalık tatile çıktığında, telefonundaki bildirimleri kaldırıp müşterilerine tatile gideceğini bildirmeyi planlıyor.
“Ofis dışında olmak hayli büyük bir hareket üzere geliyor; neredeyse yenilgiyi kabul etmek üzere,” diyor. “Ama aslında, müşterilere takımda kendilerine yardım etmeye en az onlar kadar yetişmiş öteki üyelerin de olduğunu söylemek muhtemelen makûs bir şey değil.”
